ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Καθημερινά ζούμε όλοι μας έντονα, σε τρελούς ρυθμούς, κινούμαστε με ταχύτητα και τρέχουμε να προλάβουμε.... λεωφορεία, τρένα, λογαρισμούς, πληρωμές, ραντεβού, συναντήσεις... επιδιδόμαστε σε ένα αέναο κυνήγι με το χρόνο και από την άλλη έχουμε την τάση να “αφήνουμε” πράγματα πίσω.. Αναβάλλουμε συνεχώς... μαθήματα,συναντήσεις,πράγματα που φαντάζουν εύκολα, δύσκολα… αναβάλλουμε ακόμα και συζητήσεις, ξεκαθαρίσματα, ομολογίες… Πόσες φορές δεν προλαβαίνουμε, για παράδειγμα να εκφράσουμε την αγάπη μας στα αγαπημένα μας πρόσωπα και να τους πούμε πόσο τους αγαπάμε;

Συνειδητοποιούμε άραγε πως κάθε φορά που αναβάλλουμε κάτι κινδυνεύουμε να μην κάνουμε ποτέ αυτό που αναβάλλαμε;

Tι είναι άραγε αυτό που μας ωθεί στο να είμαστε αναβλητικοί;

Η ταχύτητα με την οποία ζούμε; H τελειομανία που πιθανόν μας χαρακτηρίζει; Ο φόβος  ή ο δισταγμός για μία νέα πρόκληση, για κάτι δύσκολο ή άγνωστο;  To άγχος που μας καταβάλλει; H αδυναμία διαχείρισης του χρόνου; To γεγονός ότι δεν έχουμε πίστη στον εαυτό μας, ότι δεν πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε; Οι σκέψεις που μας κυριεύουν για το τι θα συμβεί αν κάτι δεν πάει καλά; E και λοιπόν; Θα έχουμε προσπαθήσει, θα το έχουμε παλέψει… αν δεν πάει καλά, δε θα γίνει και κάτι τραγικό! 

Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες της αναβλητικότητας ;

Αρχικά νοιώθουμε εντάξει, ίσως μία προσωρινή ανακούφιση, γιατί προσωρινά  έχουμε αποφύγει το δύσκολο, την άβολη κατάσταση. Στη συνέχεια όμως, αυτό έρχεται και ξανάερχεται μπροστά μας.

Γιγαντώνονται οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, μας κυριεύουν και μας πνίγουν, όταν για παράδειγμα αποφεύγουμε να κάνουμε απαραίτητες συζητήσεις, να θέτουμε όρια… μαζεύεται πολλή δουλειά όταν αναβάλλουμε αρμοδιότητες και καθήκοντα που μας έχουν ανατεθεί και πρέπει να περάσουν από εμάς, σίγουρα δε νοιώθουμε όμορφα όταν αναβάλλουμε μία έξοδο με φίλους, ακόμα και όταν αναβάλλουμε ένα ραντεβού με τον εαυτό μας για μια βόλτα για περπάτημα ή ακόμα και να κάνουμε απλά ένα μπάνιο! Είναι κάτι που πρέπει να γίνει, δεν πρόκειται να το αποφύγουμε και το ξέρουμε πολύ καλά!

Πώς μπορούμε να νικήσουμε την αναβλητικότητα;

Μήπως για παράδειγμα αν αντί για φόβο, συνειδητοποιήσουμε ότι είναι όμορφο να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις και να τις ξεπερνάμε, να βγαίνουμε από τη ζώνη άνεσής μας; Aν γοητευόμασταν από τη χαρά της νίκης ή ακόμα και από τη χαρά της προσπάθειας; Μήπως είναι η ώρα να μπει η δράση περισσότερο στη ζωή μας;

Ποια δυνατά μας σημεία μπορούμε να επιστρατεύσουμε προκειμένου να νικήσουμε την αναβλητικότητα;

Σίγουρα τη δύναμη της θέλησης, επιμονή, υπομονή, πίστη στον εαυτό μας, προγραμματισμό, δέσμευση και δημιουργία πλάνου δράσης, ακόμα και τα baby steps μπορούν να βοηθήσουν.

Ποιος θα μπορούσε να είναι ο αντίκτυπος της νίκης μας;

Σίγουρα θα νοιώσουμε πολύ πιο όμορφα με τον εαυτό μας. Είναι άλλωστε προτιμότερο να μετανιώσουμε για κάτι που κάναμε σε σχέση με κάτι που δεν κάναμε.

Δεν είναι πολύ πιο όμορφο να είμαστε πιο εκδηλωτικοί στις προσωπικές μας σχέσεις; Τα αγαπημένα μας πρόσωπα δε θα είναι στη ζωή για πάντα. Κανείς δεν ξέρει πότε θα φύγει από τη ζωή, για αυτό, ας τους δείχνουμε την αγάπη μας καθημερινά, με ένα τηλέφωνο, ένα λουλούδι, μία αγκαλία, μία έκπληξη, μία βόλτα, ένα σ’ αγαπώ. Θα μετανοιώσουμε πικρά μια μέρα, αν δεν έχουμε προλάβει να εκφράσουμε όσα θέλουμε σε κάποιους ανθρώπους….

Δεν είναι κρίμα να μη διεκδικήσουμε μια θέση ή ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να είναι στη ζωή μας, ας πούμε λόγω της αναβλητικότητάς μας; Φράσεις όπως «άστο για αργότερα, δεν είναι αυτό για μένα δεν ταιριάζουν σε κανέναν. Ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός και εάν το θελήσει μπορεί να καταφέρει τα πάντα!!

Κλείνοντας, ας θυμηθούμε τη φράση «Αύριο λες και μέσα σε αυτή τη μικρή αναβολή παραμονεύει ολόκληρο το πελώριο ποτέ» Τ. Λειβαδίτης